वेदमा राष्ट्रगान

केशवप्रसाद भट्टराई ।
(यजुर्वेद २२. २२)

आ ब्रह्मन् ब्राह्मणो ब्रह्मवर्चसी जायतामा राष्ट्रे राजन्य: शूरऽइषव्योऽतिव्याधी महारथो जायतां दोग्ध्री धेनुर्वोढानड्वानाशुः सप्तिः पुरन्धिर्योषा
जिष्णू रथेष्ठाः सभेयो युवास्य यजमानस्य वीरो जायतां निकामे निकामे नः पर्जन्यो वर्षतु फलवत्यो नऽओषधयः पच्यन्तां योगक्षेमो नः कल्पताम्‌॥

अर्थ:
—–
सवै ज्ञान -विज्ञान, चेतना र कर्मका अधिष्ठाता हे परमात्मा परमेश्वर !

हाम्रो राष्ट्र-राज्यमा वेद र विद्याको ज्ञान र ईश्वरीय चेतनाले प्रदीप्त विद्वान गुरू र ब्राह्मणहरू प्राप्त हुन् I  शस्त्र र शास्त्र विद्यामा निपुण, सवै किसिमका व्याधी विरूद्ध जनताको रक्षा गर्न र शत्रुहरूलाई दण्ड दिन समर्थ, न्याय चेतना प्रदीप्त, सुसंस्कारित, निर्भय, श्रेष्ट ,शूरवीर, सवै प्रकारले राष्ट्रलाई धन्य बनाउन समर्थ शाशक वर्ग उत्पन्न हुन् I

तिनीहरू राष्ट्रमा न्याय, सद्भाव र सदाचार स्थापनागर्न हर प्रकारले समर्थ रहुन, राष्ट्रमा गाईहरू अत्यन्त दुधालु हुन्, पर्याप्त भार वहन क्षमताका गोरूहरू हुन्, जस्तोसुकै भूमि र जलवायुमा पनि वायु भन्दा पनि तीव्र वेगले दौडिन सक्ने  घोडाहरू हुन् I महिलाहरू सुन्दर, व्यवहारिक ज्ञान, शीप शीलस्वभावयुक्त हुन् , विवेकपूर्ण र कर्म निपुण हुन् I रथारूढ रहेर मुलुकका सवै शत्रुहरूलाई सहजै परास्त गर्ने सामर्थ्य भएका शूरवीर हुनुका साथै सभा र वैठकहरूमा उत्तम, सभ्य , सुशील, ज्ञानवान , विद्वान र गुणवानहरूलाई सम्मान गर्ने, सवैलाई सुख पुर्याउने, सुख दिने र सुख उत्पन्न गार्ने सरल र सुविचार युक्त युवाहरू मुलुकमा होउन र  उनीहरू मुलुकको गौरव गाथा दिग् -दिगन्तसम्म विस्तार गर्न समर्थ होउन् I उनीहरूको ज्ञान, शीप, कर्म र पुरुषार्थको बलमा मुलुकको भविष्य समुन्नत, सुदृढ र सुरक्षित रहोस् I

समय समयमा सवै किसिमका अन्न, फल प्रदान गर्ने, बोट, विरुवा औषधीय वृक्ष,वनष्पतिहरूका आवश्यकता अनुसार मेघ -जल बर्सियोस I
जलाभाव नहोस् I

अन्न र फल फूलहरू र औषधीय वनष्पतिहरू रसपूर्ण होउन, आफैँ पाकुन I सवै जनताको स्वास्थ्य रक्षा र कल्याण हुने, रोग व्याधी मुक्त वातावरण, व्यवस्था र विधान राष्ट्रलाई प्राप्त होस् I