अनि मुख बन्द गर्नेछन् अध्यादेशको विरोध गर्नेले

०५२ साल फागुन देखि यिनीहरुले ‘नयाँ जनवाद र प्रजातन्त्रवाद’ का नाममा नेपाली जनताको रगतको ब्यापार गर्न सुरु गरे तर जब मानसपिताले यीनीहरु एउटै बाबुका सन्तान हुन् भन्ने जानकारी गरायो तब यीनीहरु ०६२ सालमा मानसपिताकै आँगनमा जुटेर अँगालोमा बाँधिए। मानसपिताले आकाशवाणी नपठाउँदासम्म यिनीहरुले ओलीको अध्यादेशको विरोध गर्ने हुन्। यो अध्यादेश आफ्नै पिताको आवश्यकता हो भन्ने थाहा पाएपछि यीनीहरु सबैका मूख बन्द हुनेवाला छन्। बाबुले गरिदिने अंशबण्डा स्विकार्नु बाहेक यीनीहरुसंग अर्को विकल्प छैन।

यति मात्रै होईन, ओलीको अध्यादेशको विरोध गर्ने चटकेहरु धेरैलाई सांकेतिक रुपमा यो कुरा पहिल्यै जानकारी गराईएको थियो। माधव नेपालसंग त सल्लाह भएरै अध्यादेश अगाडी बढाईएको थियो। केपी ओलीपछि अर्को पुत्रलाई सिंगार्नु पर्ने भएको हुनाले विरोधको नाटक मञ्चन गराईएको छ। एउटै रगतबाट बनेका यो चटकमा फस्ने गल्ति गर्नु हुँदैन। इतिहासमा यति धेरै नाटक देखिसकेका नेपालीहरु यिनीहरुको मायाजालबाट अलग बस्ने र देशलाई कसरी बनाउने भन्ने सोंचमा लाग्नु सबै भन्दा ठूलो बुद्धिमानी हो।

यिनीहरुका बिचमा भिन्नता देख्नु महाभूल हुनेछ। यिनीहरुका बिचमा जति झगडाहरु हुन्छन्, त्यसमा राष्ट्रियता र जनजिविकाका प्रश्नहरु कहिल्यै पनि सामेल गरिएका छैन। अहिलेको नक्कली झगडा पनि भ्रष्टाचार निर्मुलन, रोजगारी, शान्तिसुरक्षा र विकासका लागि भएको छैन। झगडा त चोर र डाँकाहरुका बिचमा पनि हुन्छ। झगडा त लेण्डुप दोर्जे र ईन्दिरा गान्धीका बिचमा पनि भएको थियो। यिनीहरुको झगडा के का लागि हुन्छ र उनीहरुसंग हाम्रो झगडा के का लागि हुनु पर्छ भन्ने कुरा छुट्टयाउनु पर्दछ।