नेपाल परिचय पढेपछि….
डा. गोविन्दशरण उपाध्याय ।
नेपालका विषयमा परिचय दिने उद्देश्यले सूचना विभागले लेखेर प्रकाशित गरेको यो पुस्तक हिन्दू संस्कृतिप्रति निकै पूर्वाग्रही छ | पुस्तकमा बौद्ध समुदाय र तिनका मान्यताहरूको सत्ययुगदेखिको इतिहास नेपालसंग जोडिएको छ तर सत्ययुगको बैचारिकता सृजित गर्ने हिन्दू-इतिहास र संस्कृतिका विषयमा विर्सेर पनि एउटा शब्द उच्चारण गरिएको छैन | यदि कहिँ गरिएको छ भने त्यो प्रयोग केवल बाध्यात्मक भएरमात्र | बौद्ध वारे उल्लेख गर्नु उचित हो तर हिन्दूत्व वारे उल्लेख नगर्नु हिन्दू र बौद्धहरू बीच फुटहाल्ने निर्देशित नीतिको अंग हो | सूचना विभागले नेपालका सबै रैथाने धर्म, संस्कृति तथा चिन्तनलाई समान दृष्टिले ब्याख्या गर्नुपर्छ |
यो प्रकाशनले जताततै बौद्ध तीर्थ स्थल र बौद्ध सन्तहरूको बढाइचढाई गर्छ तर नेपालभरी फैलिएका हिन्दू देवालय तथा तीर्थस्थलको उल्लेख गर्दैन | एसको सिधा अर्थ हो नेपालको ८१,३% जनताको आस्था बोल्न् सूचना विभागलाई निकै कष्ट तथा हीनताबोध भएको छ | अनेकौं बौद्ध गुरूहरू काठमाडौँ उपत्यकामा आए भन्नेले भगवान श्रीकृष्ण पनि काठमाडौँ उपत्यका आएको क्विदंती वारे चुइक्क पनि बोल्दैन |
नेपालका विषयमा एस कितावले धेरै जानकारी दिएको छ, अत्यन्त उपयोगी पनि छ तर नेपालको आरम्भ केवल ई.पू. ५००-६०० वर्ष (पेज ४३) पहिला भएको भनेर बुद्धको उपस्थितिलाई समेत नकारेको छ भने एसो लेख्दा उद्देश्य चाहिं हिन्दू वैदिक इतिहासको उपस्थितिलाई अस्वीकार गर्ने उदेश्य रहेको प्रष्ट बुझ्न सकिन्छ |
यदि सूचना विभागका लागि हिन्दू-जनसंख्या बोझ हो, विदेशी आक्रमणकारी हो भने तेसै भनेर लेखेको भए हुन्थ्यो नि | आगामी दिनमा यो पुस्तक छापाउँदा “नेपालको ८१% जनसख्यालाई प्रतिनिधित्व गर्ने हिन्दूहरू विदेशी आक्रमणकारी हुन् र यिनले आफ्नो प्रभुत्व स्थापित गर्ने क्रममा देशभरि नै मन्दिर, पौवा, तीर्थस्थलहरूको स्थापना गरेका छन्” भन्ने पदावली थप्नुहोला | यो किताव निम्न लिंकमा गएर डाउनलोड गर्न सकिन्छ |
