…ब्याकफायर भएपछि सबै दोषचाहिँ प्रचण्डको काँधमा तेर्स्याएर जस्टिफाइ गर्न खोज्ने !

होलीवाइन काण्डमा भएको राज्यस्रोतको दुरुपयोग होस् या त्यसको प्रभाव स्वरूप गुठी नै मास्ने गरी आएको विधेयक होस्, के सबैको दोष प्रचण्डको मात्रै हो ? पाइपमा ग्यास र कोशीमा पानी जहाज रोक्ने काम प्रचण्डले नै गरेका हुन् ? के लिपुलेक र कालापानी समेटेर नक्सा जारी गर्न संसदीय समितिले दिएको निर्देशन नटेर्ने पनि उनीमात्रै हुन् ?

यो त चरम गैरजिम्मेबारी संस्कृति भयो । गलत आफू गर्ने तर तर जिम्मेबारी भने अन्तै भिड़ाउने । पहिलो दुई वर्ष कुनै कामको विरोध भयो भने बचाउका लागि देउबाको नाम अगाडि आउँथ्यो । सांसदको सुविधा बढ़ाउँदा होस् या राष्ट्रपतिलाई संसारकै महँगो हेलिकप्टर किन्दा होस् । देउबाकै पालामा निर्णय भएको र अहिले कार्यान्वयन भएको भनिन्थ्यो । वाइडबड़ी काण्ड पनि देउबाको अनुहार देखाएर सामसुम भयो ।

अहिले देउबा कार्ड पुरानो भयो । प्रचण्ड कार्ड सुरु भयो । आफै अध्यादेश ल्याएर भित्ऱ्याएको अस्थिरताको दोष प्रचण्डलाई दिएर आफूलाई जस्टिफाइ गर्ने प्रयास भइरहेछ । माधव नेपालदेखि झलनाथसम्मको असन्तुष्टि पनि प्रचण्डकै कारण हो भन्ने कथ्य स्थापित गर्ने प्रयास देखिन्छ । आम जनतादेखि पार्टीभित्रै झाँक्री लगायतका नेताले प्रकट गरिरहेको तीव्र असन्तुष्टि पनि प्रचण्डकै कारण हो भन्ने तर्क भइरहेछ ।

प्रचण्ड सत्ताका कुटिल खेलाड़ी हुन् । पद र शक्तिको भोक उनमा नहुने कुरो भएन । तर यो अस्थिरतामा उनको मात्रै हात छ भन्ने कोलीय तर्क गज्जपको छ । मानौं आफूहरूको हात कत्ति पनि छैन । यो इतिहासकै कठिनतम सङ्कटका बेला त्यस्तो बिखण्डनकारी अध्यादेश ल्याउनु र षड्यन्त्रको खेल खेल्नुभन्दा विश्वभर अलपत्र परेका मजदुरलाई देश फिर्तीदेखि रोजगारी र आम्दानी गुमाएर हातमुख जोड्न समस्या परेकाहरूको समस्याका बारे राष्ट्रिय बहस र सहमति खोजिएको भए यो अस्थिरता कसले ल्याउन सक्थ्यो र ? आफ्नै भँडुवा खेल उत्तानो परेपछि कम्तिमा जिम्मेबारी पनि आफै लिनु पर्ने र नागरिकसँग माफी माग्नुपर्ने होइन ?

राज्यकोषबाट तलब थाप्ने सल्लाहकारहरूले सही सूचना र सुझाब दिएर यो असन्तुष्टि एउटा व्यक्तिको होइन, आम सर्वसाधारणको हो भन्ने बुझाइदिए अलिकति सुधार हुन्थ्यो कि ?