‘इशनिन्दा’



डा. गोविन्दशरण उपाध्याय ।

एउटा मुस्लिम महिलाका लागि वुर्काबाट वाहिर निस्केर, आफ्नै समाजका विरोधाभासहरूको विरुद्ध लेख्नु सजिलो कुरा होइन | वंगलादेशी लेखिका तसलिमा नसरिनले “लज्जा” लेखे पनि उनको आफ्नै देश शत्रु बन्न पुग्यो | पाकिस्तानमा पनि दुर्रानीको “इशनिन्दा” विरुद्ध निकै ठूलो भुइचालो आएको थियो तर पनि उनी पाकिस्तान मै छन् |

पाकिस्तानी मुस्लिम समाज निश्चित नै बडो विचित्रको छ किनभने त्यो तेही समाज हो जसले मुस्लिम राष्ट्र भएर पनि बेनजिर भुट्टोलाई विश्वको पहिलो मुस्लिम महिला प्रधानमन्त्री बनायो त्यो भनि चुनावमा जिताएर | तेस्तो समाजलाई कट्टरपन्थी भन्न मिल्छ कि मिल्दैन किनभने सबैभन्दा पुरानो र विश्वको लागि प्रजातान्त्रिक राजनैतिक प्रणालीको अगुवा मानिएको अमेरिकाले समेत तेस्तो आँट गरेको छैन आजसम्म |

दुर्रानीको कितावले यदि पाकिस्तानी मुस्लिम पुरुषहरूको आलोचना त गरेको छ तर उनको आलोचनामा केवल शिया मुस्लिम समुदाय तारो बनेको छ जवको कट्टरताको दृष्टिकोणले सुन्नी समाज बढी रूढ़ी छ, महिलाहरूलाई बूर्का लगाउन बाध्य पार्ने सुन्नी हुन्, शिया होइन |

निश्चय नै विश्वमा पुरुषहरूको हैकम्प छ तर आज पनि मुस्लिम महिलाहरूबाट दुर्रानीझैं आफ्नै समाजसंग विद्रोह गर्ने आँट केहीले मात्र गरेका छन् | समस्या बूर्काको होइन, समस्या त्यो सोच हो जसले महिलालाई “जोत्ने खेत” भनेर प्रयोगको वस्तुमात्र बनाउँछ |

मेरी पत्नी भन्दैछन् “ओहो ! संसारमा एस्तो समाज पनि हुँदोरहेछ |”

यो खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?

प्रतिक्रिया दिनुहोस
राज्यले अनेकौं आविष्कार केन्द्रको स्थापनाबाट युवाहरूलाई डिजिटल क्रान्तिका योद्धा बनाउनुपर्छ

-डा. युवराज संग्रौला । देशलाइ वर्तमान अवस्थाबाट वा आर्थिक संकट र राजनीति अस्थिरताको

म किन सामाजिक संजालसम्बन्धी विधेयक फिर्ता लैजानुपर्छ भन्दैछु ?

-सुमना श्रेष्ठ दुई वर्षको संसदीय अनुभवमा मैले धेरै नै विधेयकमा संशोधन हाल्ने, संशोधनको

निर्यात नै गर्न नसके पनि कति धेरै कुराको आयात प्रतिस्थापन हुनसक्थ्यो कि ?

नारायण गाउँले । एउटा यस्तो रुखबिरुवाको नाम सोच्नुहोस्, जुन प्लेट (थालकटौरा) देखि चम्चासम्म

प्रचण्डलाई लेखनाथको प्रश्नः पार्टीको निर्णयप्रति न प्रश्न उठाइयो, न इन्कार नै, अनि हामी गलत कसरी भइयो ?

लेखनाथ न्यौपाने । कमरेड प्रचण्डले हिजो हामी ४/५ जना साथीहरूको नामै लिएर विद्यार्थी