जेपी गुप्ता ।
गिरिजाप्रसाद कोइराला धेरै पटक प्रधानमन्त्री हुनुभयो । राजाकै शासनमा धेरै पटक प्रधानमन्त्री हुनुभयो । दरबारमा गई कहिल्यै पनि, एक पटक पनि दशैंको टिका थाप्नु भएन । मातृकाप्रसाद कोइराला बाँचुन्जेल ठुल्दाजुको हातबाट साइतको टिका थाप्ने भनेर विराटनगर पुग्नुहुन्थ्यो । न भए बानेश्वर । त्यस निम्ति नारायणहिटी कहिल्यै टेक्नु भएन । गिरिजाप्रसाद सबै पटक प्रधानमन्त्रीका साथ राजदरबारसम्बन्धी विभागीय मन्त्री समेत रहनु भयो । दरबारीया समारोहको प्रोटोकलमा उहाँको नाम हुन्थ्यो । छापिएको पनि हुन्थ्यो । अन्तरयामी दरबारले सबै कुरा जानेको थियो । बुझेको थियो ।
न त राजा स्वयंले, न त पशुपतिभक्त महर्जनका माध्यमबाट प्रधानन्त्री तपाईं दरबारले नआइदिने ? दरबारको अवज्ञा गर्ने भनी कहिले भनेन । कुराको बुझाई मन मनै हुन्थ्यो । म प्रति कोइराला ‘आध्यात्मिक भक्तिभाव’ राख्दैनन् अथवा राजनीतिक प्रयोजनका लागि बाहेक सभक्ति राजतन्त्र मानेका छैनन् यति बुझ्ने तीक्ष्णता त दरबारको थियो नै । तर, दरबार त्यता लागेन ।
दरबार भित्तातिर नधकेलिँदासम्म संरक्षक र संहारक दुबै थियो । प्रधानमन्त्री हुनेहरूलाई दाम राखेर ढोक्न लाउँथे । तैपनि आफ्नो मर्यादा एवं गरीमाका लागि चुप बस्दथ्यो । सर ! डियर कमरेड प्रधानमन्त्री केपी शर्मा ओलीजी, कहाँ अल्झिनु भएको छ तपाईं ? दिनहरू थोरै छन् । अगाडी हिँड्नुपर्ने खाल्डाखुल्डीवाला बाटोतिर हेर्नुस् सम्माननीयजी !

प्रतिक्रिया